"Zor"unlu Bir Ayrılık...

Bazı şeyleri dile getirmek, yazıya dökmek gerçekten zordur. Ancak ne yazık ki zorlukla zorunluluk arasında tercih yapma şansınız da yoktur; her koşulda bizi teslim alan zorunluluk olur. İşte, bu açıklama da, böylesi bir zorunluluk halinden kaynaklanıyor.

2006 Ekim'inden beri, AAİ olarak BİRLİKTE emek vererek ortak bir mekân tutma girişimi başlatmıştık. Merkeze kısmen daha uzak bir semtte tutulan ve sürekliliği sağlanan mekânın merkeze taşınması amacıyla 2007 Ağustos ayında tutulan yeni mekânın, kendi sürekliliğini sağlayacak şekilde kitabevi+kafe olarak işle(til)mesi, kendi proje ve etkinliklerimize ev-sahipliği yapması ve bunun yanında gerektiğinde mekâna ihtiyaç duyan anti-kapitalist gruplarla paylaşılması kararlaştırılmıştı. Ancak geçen zaman içerisinde, başlangıçta mekânın işleyişine dair belirlediğimiz bu ilkelerin göz-ardı edilmeye başlandığını gördük. Mekânda daha sık bulunma şansına sahip arkadaşlarımızın (düzenli toplantı vb.) ortak karar alma mekanizmalarını işletmeme yönündeki bilinçli tercihleri nedeniyle, periyodik yayın projesi ve bundan daha önemlisi mekânın işle(til)mesine ilişkin karar alma sürecinin belirsizleştirildiğini, buna bağlı olarak da her an orada bulunma şansı ol(a)mayan katılımcılar olarak işleyişe müdahale şansımızın giderek azaldığını fark etmeye başladık. Bütün bu yaşananlara bilgilendirme mekanizmasının işletilmemesinden kaynaklanan iletişimsizlik de eklendi.

Kuşkusuz bu duruma sessiz kalmadık ve anarşist geleneğin AAİ'de de sürdürdüğümüz temel bileşeni olan (düzenli toplantılara dayalı) ortak karar alma ve bilgi paylaşımı mekanizmalarının işletilmesini talep ettik. Ancak, zamansal sorunu olmaksızın mekânda bulunanlar gidişattan memnun oldukları, düzenli toplantıların "gereksiz" ve hatta "yararsız" olduğu, bilgi paylaşımının da yalnızca yüzyüze iletişimle mümkün olabileceği yanıtını verdiler. Bu yanıt bizi tatmin etmedi; çünkü "kendiliğinden" olarak nitelendirilen bu işleyiş içerisinde alınan herhangi bir kararın, bir hafta sonra, bir gün sonra, hatta bir saat sonra O AN mekânda bulunanlar tarafından değiştirilmeyeceğinin hiçbir garantisi yoktu ve bundan sonra da olmayacaktı. Gerçekte bunun anlamı, mevcut durumda mekânda etkinliğini sürdüren bir grubun, diğerlerinin (mekâna) müdahalesinin önünü tıkamasından başka birşey değildi.

Sonuçta, bütün çabalarımıza karşın aramızdaki uçurumun giderek derinleştiğini ve beraber yola çıktığımız bu arkadaşlarla artık aynı yolda yürümediğimizi herkesten önce kendimize itiraf etmek zorunda kaldık. Bu "zorunlu" ayrılığı duyururken, eylem ve etkinliklerimize içimizdeki özgürlük tutkusunu daha da güçlendirerek devam edeceğimizi vurgulamak isteriz.

Anarşi için...


Ankara Anarşi İnisiyatifi'nden anarşistler
ankanarsi@gmail.com

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

STOP SOPA

Kaczynski'nin mirası... *

Rus İşgalinde Ukrayna Direnişine Katılan Anarşistlere İlişkin Anarşist Bir Analiz